قصل

قصل . [ ق َ ] (ع مص ) بریدن . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ): قصله قصلاً؛ قطعه . (اقرب الموارد). || زدن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد): قصل عنقه ؛ زد گردن او را. (منتهی الارب ). || پاکوب کردن . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ): قصل الحنطة؛ داسها. (اقرب الموارد). || قصیل علف دادن . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ): قصل الدابة (و علی الدابة)؛ علفها القصیل . (از اقرب الموارد).