قصیر
لغتنامه دهخدا
قصیر. [ ق َ ] (اِخ ) ربیعةبن یزید دمشقی ، مکنی به ابوسعید. از تابعان است که از واثلةبن اسقع و ابوادریس خولانی روایت کند و از او اوزاعی و مردم شام روایت دارند. وی در دوران هشام بن عبدالملک با کلثوم بن عیاض در جنگ مغرب کشته شد. (لباب الانساب ).
