قضاعةلغتنامه دهخداقضاعة. [ ق ُ ع َ ] (اِخ ) مردم بسیاری هستند که از قبایلی تشکیل میشوند، و از آن قبایل است کلب و بلی و جهینة و جز اینها، در قضاعه اختلاف است ، گویند از معد است و گویند از یمن است . (لباب الانساب ).
