قضة

قضة.[ ق ِ ض َ ] (ع اِ) گیاهی است . (منتهی الارب ). گیاهی از حمض که در زمین هموار روید. و تاء آن عوض از یاء محذوف است . ج ، قِضی ̍، قِضات . (اقرب الموارد) (معجم البلدان ). || زمین شیب دار شن زاری که در کنارآن زمین مرتفعی باشد. (معجم البلدان ). || (اِخ ) گردنه ای است در یمامه نزدیک کوه عارض که میان آن و یمامه و صمر آبی است از بنی اسد که سه روز با قضه فاصله دارد. و شاعرانی در اشعار خود از آن یاد کرده اند. در قضه وقعه ٔ بزرگی میان بکر و تغلب به وقوع پیوسته و کلیب به قتل رسیده ، و اعراب جاهلیت آن را حرب بسوس خوانند. (معجم البلدان ). رجوع به قَضّة شود.