قطبة

قطبة. [ ق ُ ب َ ] (ع اِ) ستونه که نشانه بر وی نهند. (منتهی الارب ). || نصل هدف . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || ستونه ٔ آهنی که بر وی آسیا گردد. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به قُطْب و قُطُب شود. || نوعی از گیاه . (منتهی الارب ). گیاهی است . (اقرب الموارد). ج ، قُطَب . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ).