ترجمه مقاله

قطبین

لغت‌نامه دهخدا

قطبین . [ ق ُ ب َ ] (اِخ ) تثنیه ٔ قطب در حالت نصبی و جری . قطب شمالی و قطب جنوبی . دو طرف محور زمین یعنی خطی که از مرکز آن میگذرد و زمین حرکت وضعی خود را به دور آن انجام میدهد. اندکی فرورفتگی دارد و هر یک از این دو طرف فرورفته به قطب موسوم است . طرف شمال را قطب شمال و طرف جنوب را قطب جنوب وهر دو طرف را قطبین مینامند. || (ع اِ) به معنی دو انتهای محور هر چیز است : قطبین کره ، قطبین زمین ، قطبین آهن ربا. و از نظر مجازی دو چیز متضاد راقطبین گویند، چنانکه گفته میشود: فلان و فلان در این امر در دو قطب مخالف قرار دارند. رجوع به قطب شود.
ترجمه مقاله