ترجمه مقاله

قطقطة

لغت‌نامه دهخدا

قطقطة. [ ق َ ق َطَ ] (ع مص ) باریدن ابر. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد): قطقطت السماء؛ امطرت . (اقرب الموارد). || تنها بانگ کردن سنگخوار. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد): قطقطت القطاة؛ صوتت وحدها. (اقرب الموارد).
ترجمه مقاله