قطیط

قطیط. [ ق ُ ] (اِخ ) محمدبن حسین بن محمدبن جعفربن شیبانی عطار بغدادی ، مکنی به ابوالفتح . از محدثان است . وی از محمدبن مظفر حافظ و ابوحفص بن شاهین و علی بن عمر سکری و جزایشان روایت کند و از او ابوبکر خطیب روایت دارد. نام وی به شیوه ٔ نام های بادیه نشینان قطیط بود و چون بزرگ شد محمد نامیده گردید و به سال 434 هَ . ق . در اهواز وفات کرد. ولادت وی به سال 355 بود. (اللباب ).