قعسرة
لغتنامه دهخدا
قعسرة. [ ق َس َ رَ ] (ع مص ) سخت شدن . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ): قعسر الشی ٔ قعسرة؛ صلب و اشتد. (اقرب الموارد). || توانا شدن . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || به سختی گرفتن : قعسره قعسرة؛ اخذه بشدة. (اقرب الموارد). || (اِمص ) نیرومندی بر چیزی . || سختی و درشتی . (منتهی الارب ).
