قعط

قعط. [ ق َ ] (ع اِمص ) بستن و تنگ کردن . || عمامه بستن . || سخت تنگ گرفتن بر غریم . || بددل شدن . (منتهی الارب ). || ضبط و نگاه داشتن . (اقرب الموارد). || فروتن و خوار گردیدن . (منتهی الارب ). || خشم گرفتن . || سخت بانگ و فریاد کردن . || سخت راندن ستور را. || راندن و دور کردن . || گشاده و وانمودن . || خشک شدن . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || ترسیدن . || افکندن . (اقرب الموارد).