قعللغتنامه دهخداقعل . [ ق َ ] (ع اِ) چوبی که زیر شاخهای سبز رَز نهند. (منتهی الارب ). وآن را مشحط نامند. (اقرب الموارد). || (ص ) پستک زفت نافرجام . (منتهی الارب ). الرجل القصیر، و فی اللسان : الرجل القصیر المشئوم . (اقرب الموارد).
