قفیز طحان

قفیز طحان . [ ق َ زِ طَح ْ حا ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) در شرع نام اجاره ای است مخصوص ، و آن عبارت است از آنکه مردی کسی را یا آسیایی راو یا گاوی را اجاره کند برای آنکه گندم او را آرد کنند، بعبارة اخری نتیجه اجاره کردن آسیا باشد در مقابل پاره ای از آرد، یعنی آردی که بر اثر آسیایی شدن گندم حاصل شود به پیمانه ای از آن ، مثلاً نصف یا ثلث . واین عملی ااست ناروا زیرا پیغمبر صلی اﷲعلیه وسلم از آن نهی فرموده به جهت آنکه مسمی در حین عقد اجاره مقدورالتسلیم نیست . کذا فی جامع الرموز و شرح ابی المکارم فی بیان الاجارة الفاسدة. (کشاف اصطلاحات الفنون ).