قفیفلغتنامه دهخداقفیف . [ ق َ ] (ع ص ، اِ) گیاه خشک . سبزی نیکو خشک . (منتهی الارب ). یبیس احرار البقول و ذکورها.(اقرب الموارد). || تره . (منتهی الارب ).
