قلبگاهلغتنامه دهخداقلبگاه . [ ق َ] (اِ مرکب ) (اصطلاح نظامی ) آن قدر مکان را گویند که در آن فوج قلب تواند استاد. (آنندراج ) : گه به یک حمله سپاهی می شکست گه به هویی قلب گاهی میدرید.حافظ.