قلح

قلح . [ ق َ ل َ ] (ع مص ) زرد شدن دندان . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ): قلحت الاسنان قلحاً، و قلح الرجل ؛ کان بأسنانه قلح . این فعل لازم است . (اقرب الموارد). واز باب سمع است . (منتهی الارب ). || (اِمص )زردی دندان . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || (اِ) سبزی بین دندانهای شتر. (اقرب الموارد).