قلد

قلد. [ ق َ ] (ع مص ) فراهم آوردن و جمع کردن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد): قلد الماء فی الحوض و اللبن فی السقاء والشراب فی البطن قلداً؛ جمعه فیه . (اقرب الموارد). || پیچیدن . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ): قلد الشی َٔ؛ لواه . (اقرب الموارد). || تابیدن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد): قلد الحبل ؛ فتله .(اقرب الموارد). || تب گرفتن هر روز. || آب دادن کشت . || تنک کردن آهن وپیچیدن آن را بر چیزی . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || حمایل کردن شمشیر. (اقرب الموارد).