قلعی گر

قلعی گر. [ ق َ گ َ ] (ص مرکب ) آنکه بر ظروف و اوانی قلعی کند. (آنندراج ) :
چو دیده سپیدی زدیگ و طبق
بقلعی گر استاد بر یک نسق .