قمرالدینلغتنامه دهخداقمرالدین . [ ق َ م َ رُدْ دی ] (ع اِ مرکب ) شکرپاره در اصطلاح اهل اصفهان . (ابن بطوطة): و بها [ به اصفهان ] الفواکه الکثیرة و منها المشمش الذی لا نظیر له یسمونه بقمرالدین . (ابن بطوطة).
