قمعة
لغتنامه دهخدا
قمعة. [ ق ُ ع َ ] (ع اِ) سربند انبان و جز آن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || گزیده ٔ مال یامخصوص است به شتر. (اقرب الموارد) (منتهی الارب ). || (اِمص ) برگزیدگی چیزی . (منتهی الارب ). و آن اسم است اقماع را. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
