قناذعلغتنامه دهخداقناذع . [ ق َ ذِ ] (ع اِ) ج ِ قُنذُعَه . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). به معنی موی گرداگرد سر. (آنندراج ). رجوع به قنذعة شود. || بلاها. || سخن زشت و فحش . (اقرب الموارد) (منتهی الارب ) (آنندراج ).
