قندأوه

قندأوه . [ ق ِ دَءْ وَ ] (ع ص ) بداخلاق و بدغذا. || سبک و خفیف . || ناقه ٔ قِنْدَاءْوَة؛ بمعنی سریعه و جریئه . || رجل قندأوه و سندأوه ؛ بمعنی خفیف . || قدوم قندأوه ؛ تیشه ٔ تیز و گویند این فندأوه بافاء است . (اقرب الموارد). رجوع به ماده ٔ قبل شود.