قندیل ترسا

قندیل ترسا. [ ق ِ ل ِ ت َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب )قندیلی که ترسایان در کلیسا افروزند. (آنندراج ). قندیلی را گویند که پیوسته در کلیسا که معبد ترسایان است آویخته باشد. (ناظم الاطباء) (برهان ) :
زبان روغنینم ز آتش آه
بسوزد چون دل قندیل ترسا.

خاقانی (دیوان ص 20 از حاشیه ٔ برهان چ معین ).

|| کنایه از ماه و آفتاب . (آنندراج ).