قندیل کشلغتنامه دهخداقندیل کش . [ ق ِ ک ُ ] (نف مرکب ) باد قندیل کش ؛ بادی که بشدت وزد و چراغها و قندیلها خاموش کند : که ایمن بود مرد بیدارهش ز غوغای این باد قندیل کش .نظامی .
