قنزعة

قنزعة. [ ق َ زَ ع َ ] (ع مص ) گریختن یکی از دو مرغ بعد از جنگ کردن . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). گویند: قنزع الدیک ؛ اذا اقتتل الدیکان فهرب احدهما. (منتهی الارب ).گویند این لغتی است عامیانه و صحیح آن قوزعة است . (از اقرب الموارد).