قنسلغتنامه دهخداقنس . [ ق ِ ] (ع اِ) اعلای سر. ج ، قنوس . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). || اصل بزرگی . (منتهی الارب ). نژاد. (ناظم الاطباء). رجوع به قَنس شود.