ترجمه مقاله

قنطوریون

لغت‌نامه دهخدا

قنطوریون . [ ق َ ] (معرب ، اِ) دوایی است و آن دو قسم میباشد: کبیر و صغیر. کبیر آن را قنطوریون غلیظ خوانند. برگ آن ببرگ گردکان و بارش به خسکدانه ماند و صغیر آن را قنطوریون دقیق گویند. برگ آن ببرگ پودنه ٔ صحرایی میماند. اول را عریز الکبیر و دویم را عریز الصغیر خوانند (هردو بعین و رای بی نقطه ). (برهان ) (آنندراج ). قنطوریون یا گل گندم گیاهی است از تیره ٔ مرکبان که جنس های بسیار دارد و ریشه های تمام آنها ضخیم و قوی است به قسمی که در مزارع گندم ممکن است موجب زحمت شود. ریشه های عموم آنها تلخ است و بر ضد تب به کار میرود. رجوع به گیاه شناسی گل گلاب ص 261 شود.
ترجمه مقاله