قنغرلغتنامه دهخداقنغر. [ق َ غ َ ] (ع اِ) درختی است که چوب آن از چوب کبر درشت و غلیظتر باشد و شتر آن را به حرص تمام خورد. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
