قنفخرلغتنامه دهخداقنفخر. [ ق ِ ف َ ] (ع ص ) بزرگ اندام . (منتهی الارب ). التار الناعم الضخم الجثه . (اقرب الموارد). || (اِ) بیخ گیاه بردی . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). واحد آن قنفخرة است . (اقرب الموارد).
