قنورلغتنامه دهخداقنور. [ ق َن ْ نو ] (اِخ ) نمک زاری است به بادیه که نمک آن در غایت خوبی و تیزی و جودت باشد. (منتهی الارب ). بنابه گفته ازهری نمکزاری است در بادیه . (از معجم البلدان ).
