قچباز
لغتنامه دهخدا
قچباز. [ ق ُ ] (نف مرکب ) قوچباز. آنکه گوسفندان سرزن (شاخ زن ) را با هم بجنگاند. (آنندراج ) :
چو دیده جلوه قچباز خویش در میدان
سر نشانده همی خورد عاشق حیران .
چو دیده جلوه قچباز خویش در میدان
سر نشانده همی خورد عاشق حیران .
سیفی (از آنندراج ) (بهار عجم ).