قیاصةلغتنامه دهخداقیاصة. [ ق َی ْ یا ص َ ] (ع ص )بئر قیاصة الجول ؛ چاه کناره فرودریده و گرداگرد اندرون ویران گردیده . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد).
