قیعارلغتنامه دهخداقیعار. [ ق َ ] (ع ص ) مرد لب پیچنده وقت سخن . (منتهی الارب ). || کسی که سخن را از بیخ حلق بیرون آورد. (از اقرب الموارد). رجوع به قیعر شود.