قیعلةلغتنامه دهخداقیعلة. [ ق َ ع َل َ ] (ع ص ) زن بزرگ درشت جثه . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). || عقاب که بر سر کوه جای گیرد. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). گویند: عقاب قیعلة، بنحو اضافه و صفت . (منتهی الارب ).
