لابشری
لغتنامه دهخدا
لابشری . [ ب ُ را ] (ع جمله ٔ اسمیه ) (از: لا + بشری ) به معنی خبر خوش نیست . مأخوذ از آیه ٔ 24، سوره ٔ 25 (الفرقان ) :
به روز حشر که آواز لاتخف شنوند
به گوش خاطر ایشان رسان که لابشری .
به روز حشر که آواز لاتخف شنوند
به گوش خاطر ایشان رسان که لابشری .
خاقانی .
