لاحول و لاقوة الابا

لاحول و لاقوةالابا. [ ح َ ل َ وَ ق ُوْ وَ ت َ اِل ْ لا بِل ْ لاه ] (ع جمله ٔ اسمیه ) یعنی نیست نیرو و قوّتی مگر خدای تعالی را. گاه در مقام اعتراض و نشان دادن عدم رضایت از امری به کار رود. رجوع به لاحول شود :
رزبان را به دو ابروی برافتاده گره
گفت لاحول و لاقوة الاباﷲ.

منوچهری .

مردان نه بخویشتن سپردند این راه
لاحول و لاقوة الاباﷲ.

سعدی .