لاقطالصدف
لغتنامه دهخدا
لاقطالصدف . [ ق ِ طُص ْ ص َ دَ ] (ع اِ مرکب ) سنگی سبک سبزرنگ است مایل به سفیدی مدور و بزرگ و کوچک میباشد نشانش چون بر صدف نهند بدو فرو رود. ومسحوقش بیاض العین را مفید است و مکلس او با زبدالبحر یار کرده عقد زیبق کند، عقد نیکو. (نزهةالقلوب ).
