لاله رخان
لغت‌نامه دهخدا
لاله رخان . [ ل َ / ل ِ رُ ] (ص مرکب ) صفت نیکوان . صاحب گونه های سرخ و لاله مانند. خوبروی :
دایم دل تو شاد به دیدار نگاری
شیرین سخنی نوش لبی لاله رخانی .
سوسن سیمین شده ست و سوزن زرین
لاله رخانم ، ترا میان و مرا تن .
هم بت زنجیرجعدی هم بت زنجیرزلف
هم بت لاله جبینی هم بت لاله رخان .
نگار لاله رخانی و ماه مشکین زلف
بلای لعبت چینی و حور سیم بری .
دایم دل تو شاد به دیدار نگاری
شیرین سخنی نوش لبی لاله رخانی .
فرخی .
سوسن سیمین شده ست و سوزن زرین
لاله رخانم ، ترا میان و مرا تن .
فرخی .
هم بت زنجیرجعدی هم بت زنجیرزلف
هم بت لاله جبینی هم بت لاله رخان .
منوچهری .
نگار لاله رخانی و ماه مشکین زلف
بلای لعبت چینی و حور سیم بری .
سوزنی .
