لاله ستان
لغت‌نامه دهخدا
لاله ستان . [ ل َ / ل ِ س ِ ] (اِ مرکب )لالستان . لاله زار. جای بسیار روئیدن لاله :
سروبنان کنده و گلشن خراب
لاله ستان خشک و شکسته چمن .
بت من آن به دو رخ چون شکفته لاله ستان
چو دید روی مرا روی خویش کرد نهان .
چو می به گونه ٔ یاقوت شد هوا بستد
پیاله های عقیقی ز دست لاله ستان .
هم از سعادت و اقبال بود و بخت جوان
که دل نبستم بر گلستان و لاله ستان .
ابر سیاه چون حبشی دایه ای شده ست
باران چو شیر و لاله ستان کودکی به شیر.
جان را نشنیدم که بود رنگ ولی جانش
همرنگ یکی لاله که در لاله ستانست .
گذری گیر از آن پس به سوی لاله ستان
طوطیان بین همه منقار به پر خفته ستان .
گیادانه بگشاد و بنوشت برگ
به لاله ستان اندرافتاد مرگ .
تو خود مطالعه ٔ باغ و بوستان نکنی
که بوستان بهاری و باغ لاله ستان .
سروبنان کنده و گلشن خراب
لاله ستان خشک و شکسته چمن .
کسائی .
بت من آن به دو رخ چون شکفته لاله ستان
چو دید روی مرا روی خویش کرد نهان .
فرخی .
چو می به گونه ٔ یاقوت شد هوا بستد
پیاله های عقیقی ز دست لاله ستان .
فرخی .
هم از سعادت و اقبال بود و بخت جوان
که دل نبستم بر گلستان و لاله ستان .
فرخی .
ابر سیاه چون حبشی دایه ای شده ست
باران چو شیر و لاله ستان کودکی به شیر.
منوچهری .
جان را نشنیدم که بود رنگ ولی جانش
همرنگ یکی لاله که در لاله ستانست .
منوچهری .
گذری گیر از آن پس به سوی لاله ستان
طوطیان بین همه منقار به پر خفته ستان .
منوچهری (دیوان چ دبیرسیاقی ص 194).
گیادانه بگشاد و بنوشت برگ
به لاله ستان اندرافتاد مرگ .
نظامی .
تو خود مطالعه ٔ باغ و بوستان نکنی
که بوستان بهاری و باغ لاله ستان .
سعدی .
