لام الف

لام الف . [ اَ ل ِ ] (اِ مرکب ) لام الف لا. نام الف ساکن باشد و در الفبا آن رابه صورت «لا» ضبط کنند. و از آن در حروف الف را خواهند یعنی همزه ٔ ساکنه را. رجوع به لا شود :
قلمت نافذ امر است و چنان گر خواهد
لام الف منفی گردد ز حروف معجم .

سوزنی .

|| گره بشکل لا. الف دانه . گرهی که چون لام الف بندند. لامه :
چون لام الف گرفته من او را کنار واو
پیراسته دوزلفک چون دال کرده لام .

یوسف بن نصرکاتب .

وان فکنده نیزه ها چون لام الف در یکدگر.

کمال اسماعیل .

|| لامه . لامک . رجوع به لامه شود.