لأط
لغت‌نامه دهخدا
لأط. [ ل َءْطْ ] (ع مص ) فرمودن چیزی یا کسی را به کاری و ستهیدن در آن . || گریزان وشتابان گذشتن و التفات نکردن . || سخت و دشوار شدن بر کسی . || تیر زدن بر کسی . || وام بازخواستن و ستهیدن در آن . || دیر نگریستن به کسی چندانکه دور رود و از نظر غائب شود. || به چوب دستی زدن . (منتهی الارب ).
