لبخند

لبخند. [ ل َ خ َ ] (اِ مرکب ) لبخنده . تبسم :
برقع از رخ به یک طرف افکند
عالمی زنده کرداز لبخند.

میرزا طاهر وحید.

لبخند نهاد بر لب من
بر غنچه ٔ گل شکفتن آموخت .

ایرج میرزا.