لبودلغتنامه دهخدالبود. [ ل ُ ] (ع مص ) لبد. مقیم شدن بجائی و لازم گرفتن آن را. (منتهی الارب ). زمینگیر شدن . || چفسیدن به زمین . (منتهی الارب ). به زمین وادوسیدن . || بر سینه خفتن . (تاج المصادر). بر سینه فروخفتن مرغ . (زوزنی ).
