لبچرا
لغتنامه دهخدا
لبچرا. [ ل َ چ َ ] (اِ مرکب ) نخود و کشمش و اقسام میوه های خشک را گویند که مردم بوقت صحبت داشتن در شبهای زمستان در میان ریزند و کم کم خورند و صحبت دارند. (از برهان ). شب چره . لب چره . (آنندراج ). || مطلق خوردنی . || علف چاروا. (برهان ).
