لططلغتنامه دهخدالطط. [ ل َ طَ] (ع مص ) افتادن دندان کسی . || خرد شدن دندان و ماندن بیخهای آن . || منکر شدن حق کسی را. یقال : ما لک تعینه علی لططه . (منتهی الارب ).