لطفی

لطفی . [ ل ُ ] (اِخ ) شاعری است و این شعر او راست :
ز سوز سینه فریاد از دل ناشاد برخیزد
بلی در خانه آتش چون فتد فریاد برخیزد
به آن زلف و رخ و بالا به هر جا بگذری آنجا
همه سنبل دمد، گل بشکفد شمشاد برخیزد.

(قاموس الاعلام ترکی ).