لطمه خوردن
لغتنامه دهخدا
لطمه خوردن . [ ل َ م َ / م ِ خوَرْ / خُرْ دَ] (مص مرکب ) سیلی خوردن . طپانچه خوردن :
یا چو نهد بر سر دریا خسی
لطمه خورد از کف دریا بسی .
- به امری یا به کسی لطمه خوردن ؛ آسیب رسیدن . صدمه خوردن . لت خوردن .
یا چو نهد بر سر دریا خسی
لطمه خورد از کف دریا بسی .
امیرخسرو (از آنندراج ).
- به امری یا به کسی لطمه خوردن ؛ آسیب رسیدن . صدمه خوردن . لت خوردن .