لعل روان

لعل روان . [ ل َ ل ِ رَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از شراب لعلی انگوری باشد. (برهان ). کنایه از شراب سرخ است . (آنندراج ) :
لعل روان ز جام زر نوش و غم فلک مخور
زین فلک زمرّدین بهر چه مار میخوری .

خواجه سلمان (از آنندراج ).

|| کنایه است از اشک خونین :
گر چو چنگم در بر آیی زلف در دامن کشان
از مژه یک دامنت لعل روان خواهم فشاند.

خاقانی .