لقمانلغتنامه دهخدالقمان . [ ل ُ ] (اِخ ) ابن عامر حمصی . محدث است . (منتهی الارب ). فرج بن فضالة از وی و وی از ابوالدرداء این حدیث روایت کند: معاتبةالاخ خیر من فقده ، و من لک باخیک کله .». (عیون الاخبار ج 3 ص 28).