لنگرانداختهلغتنامه دهخدالنگرانداخته . [ ل َ گ َ اَ ت َ / ت ِ ] (ن مف مرکب ) نعت مفعولی از لنگر انداختن . || کنایه از مرد متحمل و باوقار که به سخن هر کس از جا درنیاید. (آنندراج ).
