لنگرگاهلغتنامه دهخدالنگرگاه . [ ل َ گ َ ] (اِ مرکب ) جائی که کشتی در دریا بایستد و پیشتر نتواند رود. دهانه و یا جائی از دریا که کشتی آنجا بایستد. خور. بندر. کلاّء. (منتهی الارب ): مرسی ، مراسی ؛ لنگرگاهها.
